YA RASULALLAH

Bugün yine Seni anıyor gönlümüz, Seni arıyor yüreklerimiz...Hem de Seni gerçekten tanıyamamanın ve hakkıyla sevememenin ızdırabıyla.. Ondört asır evvel Sen bu gece dünyamıza teşrif etmiş ve bütün bir varlık alemini sevindirmiştin. Çünkü zulmet karanlığını hidayet nuruyla boğacak güneş doğuyordu. Semanın kapıları açıldı ardına kadar. Yıldızlar bir başka güzel parlıyordu, ay bambaşka güzellikteydi bu gece. Yer-gök, canlı-cansız herşey sana selama duruyordu.Ümmetin gözbebeği, kainatın efendisi, alemlerin sultanı, âşıkların Leylâ'sı geliyordu. Nasıl selama durmazdı yer ve gök? Nasıl sevinmezdi canlı-cansız mahlukat? Ve nasıl coşmazdı yıllardır yollarını gözleyen yürekler?

Sen çölde susuz kalmışlara su oldun. Cehaletin karanlığında kalmışları aydınlatan nur oldun.Küfrün zilletiyle esfel-i safiline yuvarlananları, imanın yükseltici atmosferiyle âlây-ı illiyyine çıkardın. Kötülükleri yok ettin bir bir. Çirkinlikleri kaldırdın yer yüzünden. Asr-ı Saadeti yaşattın dünyaya. Deli gibi sevdi insanlık Sen'i, mecnun oldu Sen'in için ashab. Sana öyle bağlandılar ki tek bir nazarın bile yeterdi uğruna canlarını feda etmeleri için. Çünkü Sen, En Sevgili'ydin! Çünkü Sen, Habibullah'tın! Ve Sen alemlere rahmettin Efendim...

Gidişinle çöle döndü âşıkların yürekleri. Tüm sevdiklerini, varlıklarını kaybetseler gidişine üzüldükleri kadar üzülmezlerdi. Çünkü Sen herşeylerinden azizden onların.

Şimdi aradan asırlar geçti Efendim! Ama herşeyin tek tek zeval bulup gitmesine inat, Sen'in sevdan her geçen gün biraz daha canlanıyor kalplerde. Sana sevdalılar çoğalıyor durmadan. Sen'i bir kerecik görebilmek için her şeyini feda etmeye hazır gönüller var aramızda. Gece-gündüz gözyaşı döküp dualarında Sen'i isteyen âşıklar var. Onların hatırına bu gece bir kere daha doğ yüreklerimize, bir daha batmamak üzere. Sevdamızı körükle, sinelerimize kur tahtını ey Güzeller Güzeli!..Sana her zamankinden çok daha fazla muhtacız bugün. Kıtmir bile olamayız belki kapına farkındayız ama Sen'i çok seviyoruz Habibim! Ashabın gibi olmasa da, gözyaşıyla söyleyemesek de adını seviyoruz işte Sen'i hem de çok seviyoruz ya Rasulallah!...İçimizde fırtınalar kopararak sesleniyoruz Sana: "Sen"i çok ama çook özledik ya Rasulallah..Nerdesin, neredesin? Rüyada da olsa bir kerecik teşrif etmez misin aramıza? Ama yüzümüzün karasına bakmadan Efendim, hâlimizin perişanlığını sormadan..Utanıyoruz Sen'den ey Nebi! Yine de bekliyoruz sevgini, şefkatini ve Sen'i..Ne olur gel artık, gel ey Can..." Nedir o meşâle, nurun mu ya Rasulallah?..

Bir kere daha MEVLİDİN KUTLU OLSUN EFENDİM....
LALEZAR